Flisac Apartamenty Powiśle (ul. Elektryczna #2, #2A) to sześciokondygnacyjny budynek na planie zbliżonym do litery L, w którym znalazło się 85 apartamentów (34-150 m2), dziewięć lokali handlowo-usługowych na parterze oraz dwupoziomowy garaż podziemny. Przewidziano też foyer z całodobową recepcją, rowerownię [1] i na ścianie wewnętrzny wertykalny ogród [5]. Na dachu powstał zielony, panoramiczny taras widokowy z placem zabaw [10]. Zamontowano cichobieżne windy, energooszczędne oświetlenie oraz monitoring [2]. Przed wejściem znajduje się ławeczka i stojaki na rowery [9].

Budynek ma nieregularną bryłę z dynamizującymi ją wcięciami i uskokami. Wrażenie elegancji tworzy prosty, geometryczny układ pionowych podziałów elewacji [3]. Części wspólne wyłożono kamieniem i metalowymi okładzinami [1]. Elewację wentylowaną wykonano z płyt betonowych prefabrykowanych wraz z połączeniem z płytami kompozytowymi oraz oknami drewnianymi z nakładką aluminiową [10]. Na elewacjach zaprojektowano m.in. szklane balustrady oraz rozsuwane ażurowe żaluzje. Projekt powstał w pracowni FS&P Arcus w składzie Mariusz Ścisło, Dominik Eymontt, Karolina Piaścik, Ewa Karkowska. Inwestorem jest firma Ghelamco [1].

Nazwa apartamentowca nawiązuje do flisackich tradycji dzielnicy [2].

Pod koniec XIX wieku była to trapezowa działka z niewielkim budynkiem, najprawdopodobniej jakąś szopą gospodarczą.

Przed 1935 rokiem powstała kamienica przy ul. Elektrycznej, wzdłuż której, aż do ul. Tamka, przylegał do niej parterowy drewniany barak. W północnym fragmencie znajdowały się komórki, prowadziła też tędy bocznica kolejowa do Elektrowni Powiśle (była tu brama wjazdowa na teren elektrowni).

Kamienica przetrwała II wojnę światową bez większych zniszczeń. Układ zabudowy (z wyjątkiem likwidacji bocznicy i wybudowaniem w jej miejscu niewielkich budynków warsztatowych) nie zmienił się, był to też cały czas teren elektrowni.

Przed 2001 rokiem przebito ul. Zajęczą w stronę Wisły i posesja została oddzielona od zabudowy elektrowni. W miejscu warsztatów od północy powstał parking samochodowy.

Czterokondygnacyjna klasycyzująca kamienica miała wejście od ul. Elektrycznej. Symetryczna fasada miała siedem osi okien, z czego dwie skrajne po obu stronach zostały lekko wysunięte. Poszczególne osie były rozdzielone niewielkimi ryzalitami. Nad ostatnią kondygnacją znajdowało się nadbudowane poddasze z wąskimi lufcikami okiennymi i wyrazistym gzymsem. Elewacja od ul. Wybrzeże Kościuszkowskie również miała siedem osi, z tym że tu była wysunięta oś centralna, mieszcząca klatkę schodową.

W dwukondygnacyjnym pawilonie przy ul. Tamka 2 mieścił się w 2009 roku Zakład Transportu Energetyki, a w samej kamienicy Zakłady Remontowe Energetyki ZREW (powstały w 1963 roku i wykonywały usługi mechaniczne i elektryczne dla Centralnego Okręgu Energetycznego. W ofercie miały m.in. montaż kotłów parowych i wodnych, turbin kondensacyjnych, ciepłowniczych i przemysłowych, produkcję transformatorów do 63 MVA i remonty transformatorów do mocy do 80 MVA [7]. W latach 2001-2006 istniały jako spółka [6]).

W 2014 roku wyburzony podłużny pawilon wzdłuż ul. Elektrycznej, a w opuszczonej kamienicy usunięto poddasze i dobudowano dwie kolejne kondygnacje. Inwestycja nie została jedna oddana do użytku i w 2015 roku kamienicę wyburzono, a cały teren służył jako parking do czasu rozpoczęcia budowy apartamentowca.

Budowa obiektu rozpoczęła się w pierwszym kwartale 2019 roku. Do użytku został oddany w sierpniu 2021 roku [1]. Ze względu na lokalizację Unibep musiał realizować wszystkie dostawy bezpośrednio na budynek przy pomocy żurawia, bez zaplecza budowlanego [10]. Cena za metr kwadratowy wynosiła ok. 33 tys. zł [2]. Jednym z najdroższych był 400-metrowy apartament za ponad 18 mln zł [8].